Również nad Lysefjorden znajduje się kolejna atrakcja Norwegii, Preikestolen. Tak jak podczas mojej poprzedniej tutaj wizyty marsz rozpoczynamy na parkingu hotelu Preikestolen Fjellstue. Trasa nie jest trudna, lecz miejscami mozolna. Na trudniejszych odcinkach są zbudowane schody i podesty.
Pasmo Sierra de Cadi to część Pre-Pyrenees które z kolei wchodzą w skład Parku Narodowego Cadí-Moixeró. Pomimo tego są to góry gospodarcze. Bydło które spotkaliśmy wypasa się samem, stąd i nasze spotkanie.
Onuca do kawy. ? (Fackelmann) nic mi tak nie psuje przyjemności z picia kawy jak zaciągnięcie fusów na kubka.
Szukając namiotu miałem jasno sprecyzowane cele, a będąc posiadaczem kilku namiotów, w tym Fjord Nansen Sierra III, Ferrino Sintesi One Person, Arpenaz 2 z Decathlon z pochyłym wejściem, Chińczyk jednopowłokowy z pochyłym wejściem, namiot kempingowy Decathlon i wcześniej Mikrus 2 i Brda 3 z Legionowa to miałem jasno określone oczekiwania.
Po raz pierwszy będę używał raków. Dorotka ma raczki, takie jakie mi pękły na pierwszym marszu. Klnę jak szewc. Przejście kilkudziesięciu metrów po zbitym śniegu przed schroniskiem powoduje zadyszkę. Tym bardziej że idziemy z plecakami z którymi przyjechaliśmy. Potem jakoś o tym zapominam
Zatyka nas, panorama bije na głowę tą z przed kilku godzin. Z jednego miejsca widać Tatry, Pieniny i Spisz. To już koniec wyrypy. Przez trzy dni spotkaliśmy na szlaku tylko cztery osoby. Wszyscy pojechali w Tatry, machamy do niech i dziękujemy że tam są. 🙂
Pierwsze miejsce gdzie trafiamy to stacja benzynową. Tam zasięgamy języka i wcale nie tak pewni czy dobrze zrozumiano nasze pytanie i czy my dobrze zrozumieliśmy odpowiedź kierujemy się nieśmiało we wskazanym kierunku.
Decyzja zapada w środę, w piątek jedziemy na weekend w góry. Jeszcze nie wiemy gdzie, ale jedziemy. Krótki look na mapy, i decyzja podjęta
Był zimowy wieczór kiedy odebrałem telefon od Mantasa właściciela bloga , studenta poznanego rok wcześniej w Norwegii